معرفی رویکرد مدسازی سیستمهای پویا یا سیستم های دینامیکی
مدل‌های سیستمهای پویا یا سیستم های دینامیکی (System Dynamics) مدل‌هایی شبیه‌سازی پیوسته‌ای هستند که با استفاده از روابط فرضی در بین فعالیت‌ها و فرآیندها ساخته می‌شوند. این روش مدلسازی توسط آقای فارستر در سال 1961 توسعه یافت. این روش نام های متفاوتی مانند شبیه سازی سیستم های پویا، مدلسازی سیستم های پویا، مدلسازی سیستمهای دینامیکی و یا مدلسازی سیستم های پویا دارد.
روش مدلسازی سیستمهای دینامیکی در ابتدا برای مقابله با پیچیدگی سیستم های اقتصادی صنعتی و مشکلات زیست محیطی و جمعیتی جهان به کار گرفته شد. یکی از مزیت‌های این رویکرد مدلسازی امکان در نظر گرفتن روابط کیفی (Qualitative) به صورت شکل‌های کمی (Quantitative) است.
مانند تمامی روش‌های شبیه‌سازی، خروجی‌های مدل‌های سیستمهای پویا کاملاً وابسته به ورودی‌های مدل است. مهمترین اجزای مدلسازی سیستمهای پویا Stock و Flowها هستند که توسط حلقه‌های علی معلولی و در نظر گرفتن نحوه تاثیرگذاری پارامترهای تاثیرگذار ساخته می‌شوند.
این روش شبیه‌سازی برای مسائلی که معمولاً در سطح کلان تعریف می‌شود و روند‌ها برای مدل‌ساز مهم است مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در محیط نرم‌افزار شبیه‌سازی AnyLogic قادر خواهید بود به راحتی مدل شبیه‌سازی سیستمهای پویا خود را ایجاد نمایید و همچنین آن را با سایر روش‌های شبیه‌سازی ترکیب کنید.
همچنین امکان وارد نمودن مدل‌های ساخته شده توسط نرم‌افزار Vensim در داخل نرم‌افزار AnyLogic نیز وجود دارد. بعد از انچام فرآیند import، به راحتی می‌توانید مدل را در محیط نرم‌افزار AnyLogic توسعه دهید و یا با سایر رویکردهای شبیه‌سازی ترکیب نمایید.
